ماده ۷۱۵ قانون مدنی هر گاه دین مدت داشته و ضامن قبل از موعد آن را بدهد مادام که دین حال نشده است نمیتواند از مدیون مطالبه کند. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۷۱۴ قانون مدنی اگر ضامن زیادتر از دین به داین بدهد حق رجوع به زیاده ندارد مگر در صورتی که به اذن مضمون‌عنه داده باشد. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۷۱۳ قانون مدنی اگر ضامن به مضمون‌له کمتر از دین داده باشد زیاده بر آنچه داده نمیتواند از مدیون مطالبه کند اگر چه دین را صلح بکمتر کرده باشد. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۷۱۲ قانون مدنی هر گاه مضمون‌له فوت شود و ضامن وارث او باشد حق رجوع به مضمون‌عنه دارد. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۷۱۱ قانون مدنی اگر ضامن دین را تادیه کند و مضمون عنه آن را ثانیاً بپردازد ضامن حق رجوع به مضمون‌له نخواهد داشت و باید به مضمون‌عنه مراجعه‌کند و مضمون‌عنه میتواند از مضمون‌له آنچه را که گرفته است مسترد دارد. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۷۱۰ قانون مدنی اگر ضامن با رضایت مضمون‌له حواله کند به کسی که دین را بدهد و آن شخص قبول نماید مثل آنست که دین را ادا کرده است و حق رجوع به مضمون‌عنه دارد و همچنین است حواله مضمون‌له به عهده ضامن. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۷۰۲ قانون مدنی هر گاه ضمان مدت داشته باشد مضمون‌له نمیتواند قبل از انقضاء مدت مطالبه طلب خود را از ضامن کند اگر چه دین حال باشد. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۷۰۰ قانون مدنی تعلیق ضامن بشرایط صحت آن مثل اینکه ضامن قید کند که اگر مضمون‌عنه مدیون باشد من ضامنم موجب بطلان آن نمیشود. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۶۹۹ قانون مدنی تعلیق در ضمان مثل اینکه ضامن قید کند که اگر مدیون نداد من ضامنم باطل است ولی التزام به تادیه ممکن است معلق باشد. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۶۹۸ قانون مدنی بعد از اینکه ضمان به طور صحیح واقع شد ذمه مضمون‌عنه بری و ذمه ضامن به مضمون‌له مشغول میشود. ❬ قبلی بعدی ❭