ماده ۱۵۴ قانون مدنی کسی نمیتواند از ملک غیر آب به ملک خود ببرد بدون اذن مالک اگر چه راه دیگری نداشته باشد. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۱۵۳ قانون مدنی هر گاه نهری مشترک ما بین جماعتی باشد و در مقدار نصیب هر یک از آنها اختلاف شود حکم به تساوی نصیب آنها میشود مگر اینکه دلیلی بر زیادتی نصیب بعضی از آنها موجود باشد. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۱۴۶ قانون مدنی مقصود از حیازت تصرف و وضع ید است یا مهیا کردن وسایل تصرف و استیلا. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۱۴۵ قانون مدنی احیاء‌کننده باید قوانین دیگر مربوطه به این موضوع را از هر حیث رعایت نماید. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۱۴۴ قانون مدنی احیاء اطراف زمین موجب تملک وسط آن نیز میباشد. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۱۴۳ قانون مدنی هر کس از اراضی موات و مباحه قسمتی را به قصد تملک احیاء کند مالک آن قسمت میشود. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۱۴۲ قانون مدنی شروع در احیاء از قبیل سنگ چیدن اطراف زمین یا کندن چاه و غیره تحجیر است و موجب مالکیت نمیشود ولی برای تحجیر کننده ایجاد حق اولویت در احیاء مینماید. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۱۴۱ قانون مدنی مراد از احیای زمین آن است که اراضی موات و مباحه را به وسیله عملیاتی که در عرف آباد کردن محسوب است از قبیل زراعت، درخت‌کاری، بنا ساختن و غیره قابل استفاده نمایند. ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۱۴۰ قانون مدنی تملک حاصل میشود: ۱) به احیاء اراضی موات و حیازت اشیاء مباحه ۲) به وسیله عقود و تعهدات ۳) به وسیله اخذ به شفعه ۴) به ارث ❬ قبلی بعدی ❭
ماده ۱۳۹ قانون مدنی حریم در حکم ملک صاحب حریم است و تملک و تصرف در آن که منافی باشد با آنچه مقصود از حریم است بدون اذن از طرف مالک صحیح نیست و بنابراین کسی نمیتواند در حریم چشمه و یا قنات دیگری چاه یا قنات بکند ولی تصرفاتی که موجب تضرر نشود جائز است. ❬ قبلی بعدی ❭